St. Lucia en Drakensberg

Het laatste verslag eindigde in Sodwana Bay waar we een opfri cursus scuba diving hadden gevolgd en al een drietal fundives hadden gemaakt. Op donderdagochtend stonden nog twee duiken op de planning. De eerste hadden we op een rif, Ribbon genaamd, wat verder van de kust lag dan het rif waar we eerder al hadden gedoken. De omstandigheden waren daar perfect. Op de weg er naar toe zagen we alweer een walvis langs de kust zwemmen, in deze tijd van het jaar trekken ze allemaal van het koude zuidpool gebied naar de warme Indische oceaan. Het rif was erg mooi, en bestond uit twee koraaleilandjes, waar vooral veel kleine/jonge vissen zwommen. Allerlei bijzondere exemplaren zoals queen fish, lion fish en parrot fish werden door de instructeur aangeduid. Het rif lag niet heel diep, waardoor we een duik van maar liefst 52 minuten maakten. Van dat duiken krijg je behoorlijke honger, dus na een snelle tosti op het strand konden we op de boot voor de tweede duik. Deze was gepland op de locatie ’Stinger’. Eén van de mooiste duiklocaties van het gebied. Ook hier weer een duik die foto’s beter beschrijven dan woorden. Er was ook een grote schildpad gespot, maar helaas hebben John en ik de allebei gemist. Bij terugkomst op de duikschool hebben we ons snel opgefrist, spullen gepakt en gegeten, omdat we nog een autorit naar St. Lucia voor de boeg hadden. Hier arriveerden we nog net voor het donker en konden we nog een safaritrip voor de dag erop regelen.

Zoals we ondertussen wel gewend waren, stonden we de volgende ochtend om 6.00 uur klaar om opgehaald te worden voor onze safari door iSimangaliso National Park. Onze gids was een blanke Zuid-Afrikaan en er zat al een Nederlands koppel uit Volendam in de truck samen met twee Afrikaanse journalisten voor een magazine uit Kaapstad. De hele groep sprak dus Nederlands en/of Afrikaans, dus besloot de gids om de tour ook in het Afrikaans te doen. Dit viel erg goed te verstaan! Het park verschilt compleet van de parken waar we eerder safaritochten maakten, het bevat maar liefst vijf verschillende ecosystemen: koraalriffen, meren, wetlands, woodlands en kustbossen. In andere woorden er is veel water en alles is dus groen en begroeid. Al snel zagen we twee neushoorns en wat nijlpaarden. Toen we op een gegeven moment de bocht om gingen liep daar zomaar over de weg een luipaard, Big Five compleet! Toen hij ons aan hoorde komen, dook hij snel de struiken in, waar we nog een glimp van zijn kop opvingen. Vanaf het strand zagen we ook nog een grote walvis uit het water springen, ook echt indrukwekkend. Verder zagen we die dag no veel meer beesten die we ondertussen al gewend zijn, zoals rode duikers, bosbokken, zebra’s, krokodillen, buffels, gnoes, mango aapjes, kudu’s en waterbokken. Vanaf het strand van Cape Vidal wilden we eigenlijk snorkelen, maar de stroming t.g.v. de hevige wind liet dit helaas niet toe. ’s Avonds gingen we nog een keer uiteten in St. Lucia en kwamen we het stel uit Volendam weer tegen. Het werd een gezellige avond onder het genot van een paar biertjes.

Op zaterdag besloten we nog een self-drive safari te doen in het andere wildpark Hluhluwe-Imfolozi. In dit park vin de de grootste neushoorn populatie van Zuid-Afrika. Tot dan toe hadden we nog maar twee neushoorns gezien in Botswana, maar in dit park zagen we er veel en een aantal van heel dichtbij. Vanuit een uitzichtpunt keken we uit op een droge rivierbedding waar vijf neushoorn bij elkaar stonden, de jongste drie waren constantaan het spelen en rennen. Eén van de twee oudere stak de rivierbedding deels over en stond recht tegenover een gigantische olifant. Door tot twee keer toe water met zijn slurf naar de neushoorn te gooien hield de laatste het na een tijdje toch maar voor gezien. Halverwege de middag begon het helaas te regenen en besloten we terug te rijden. Helaas werd de weg uit het park geblokkeerd door een grote mannelijke olifant die op zijn gemakt takjes van een grote boom aan het eten was, die die daarvoor had omgeduwd. Wat een kracht hebben die beesten als je ziet dat ze zulke bomen af kunnen breken.

Zondag hadden we een reisdag ingepland. We namen een Duitse backpackster Liane die we eerder al hadden leren kennen met ons mee naar Drakensberg, waar we twee nachten in een safaritent zouden kamperen op een veldje bij het Amphitheater Backpackers Hostel. Het hostel heet zo, omdat je vanaf daar een prachtig uitzicht hebt op de hoge steile kliffen van de rotsformatie die ‘Amphitheater’ wordt genoemd. De omgeving was er prachtig. Het plan was de dag erop een begeleide hike naar de toppen van het amphitheater te maken. Helaas waren er niet genoeg aanmeldingen voor deze hike en ging dit niet door. Gelukkig leerden we ’s avonds nog een groep Nederlanders op single reis kennen de ook een hike in dat gebied zouden maken bij wie we mochten aansluiten.

Op maandag dus met deze groep mee in hun truck. Eerst stopten we bij enkele rotsschilderingen van de vroegere bushmen. Hun sjamanen tekenden allemaal jachttaferelen en visioenen in de zandstenen rotsen. Daarna reden we verder om te beginnen aan de hike in het gebied Royal Natal. Vanaf hier had je een prachtig uiticht op de 1 km hoge en 5 km brede bergrug die het amphitheather wordt genoemd. Hier vanaf stroomt ook de op één na hoogste waterval ter wereld (948 m). Echter stond die nu droog omdat we aan het einde van het droge seizoen zitten. Gedurende onze vijf uur durende hike hadden we mooie vergezichten en was het erg gezelling. Met de groep sloten we dit ’s avonds af in de bar.

Op dinsdag reden we een stuk naar het zuiden om in het gebied van de Drakensberg rond de ‘cathedral peak’ een self-guided hike te maken, onze Duitse reisgenote ging ook mee. Deze zou leiden tot de ‘Rainbow gorge’. De hike begon met een mooi en duidelijk pad over de bergen in de zon, vanwaar we mooie uitzichten hadden. Hierna ging de route verder door het bos langs een berg beekje. Hoe verder we kwamen hoe moeilijker het pad te volgen was en hoe meer we moesten klimmen, klauteren, en kruipen. Dit maakte het tot een zeer geslaagde hike. Op het eind van de tocht bereikten we een smalle diepe kloof, waar water omlaag viel en de zon net in scheen. Na een luch op deze mooie locatie begonnen we aan de terugtocht. ’s Avonds sliepen we in Kestell, wat nog een kleine 3 uur rijden was. Na het leegruimen van de auto en alles weer in de backpacks te proppen gingen we dan echt slapen voor de laatste nacht in Afrika.

We hoefden pas om 16.00 uur bij het vliegveld in Johannesburg te zijn voor de terugvlucht. Daarom zijn we nog naar het Lions Rock Sanctuary geweest, waar ze grote katten zoals leeuwen, luipaarden, caracals en cheeta’s uit bijvoorbeeld failliete dierentuinen een nieuw thuis geven. We zagen vele leeuwen, maar stiekem kwamen we om toch die ene mooie foto van een luipaard te maken. Helaas waren ook deze luipaarden schuw en goed in zich verschuilen dat meer dan een glimp we er niet van opvingen. Dus we houden toch een reden om een keer terug te keren voor nog meer safari. Na deze laatste activiteit kon het laatste deel van de roadtrip naar Jo’burg beginnen. Echter wilden we onze auto toch maar even laten wassen voor we hem inleverden, van al die gravel wegen zag je niet meer echt dat hij eigenlijk wit hoorde te zijn. Voor 50 rand (3,50 EUR) werd deze van binnen en buiten compleet gewassen, gezogen en gewaxd op een lokale autowasserette. Precies om 16.00 uur leverden we de auto in en konden we inchecken voor een lange terugreis naar Amsterdam, met een overstap in Parijs. De reis verliep prima, zelfs onze krappe overstap op Charles de Gaulle haalden we gelukkig. Op Schiphol aangekomen bleek echter dan onze bagage de overstap niet had gehaald. Hopelijk komt die ook binnen één of twee dagen aan. Wij zijn vooral blij dat dit niet op de heenreis gebeurde.

Nu weer thuis kijk ik terug op een geweldige reis door met zoveel uitersten. Zoveel verschillen tussen de mensen, zwart versus wit en rijk versus arm. De natuur net zo gevarieerd. Van platte droge gebieden in Kruger, tot de watervlakten van de Okavango Delta, en de onderwaterwereld in Sodwana Bay. En dan nog het indrukwekkende wildlife, het is prachtig om die mooie beesten in het wild en van zo dichtbij te mogen zien.