Alweer naar huis
Door: Johan
Blijf op de hoogte en volg Johan
06 Februari 2014 | Panama, Panama-stad
Na een geweldige en onvergetelijke reis ben ik nu weer terug in Nederland. Bij deze nog een verslagje over onze belevenissen in de laatste dagen.
Vanaf Puerto Viejo de Talamanca in Costa Rica zijn we met een shuttle busje naar de grensovergang met Panama gereden. Nadat we een stempel kregen in Costa Rica moesten we een stuk lopen door niemandsland naar het kantoortje aan de kant van Panama. De grens wordt hier gevormd door een rivier, die je over kunt steken met een oude spoorbrug. Je moest hier wel oppassen niet tussen de bielzen te stappen of je paspoort te laten vallen! Nadat we konden aantonen dat we Panama ook weer zouden verlaten, mochten we het land zonder problemen binnen. Een ander shuttle busje bracht ons naar Almirante, vanwaar een boot vertrok richting de eilandengroep Bocas del Toro. Dit is een waar vakantieparadijs, met z’n mooie stranden, vele feesten en mogelijkheden om te surfen, duiken en snorkelen. De eerste avond was er tot in de late uurtjes een mooi feest in de Agua Lounge.
Op donderdag hebben we even kunnen uitslapen, om vervolgens verder te relaxen op een catamaran zeiltocht. Met een groep van een stuk of 8 backpackers en een kapitein zijn we door de Bocas del Toro archipel gevaren. Eerst naar Dolphin Bay, waar we op afstand dolfijnen hebben gespot. Het was mooi om ze uit het water te zien springen. Maar het zwemmen met dolfijnen op Utila was toch indrukwekkender! Ook zijn we daar nog naar twee snorkel locaties gezeild. De eerste was dicht tegen de Mangrovebossen van een eilandje aan. Het koraal hier was erg anders dan wat we eerder al hadden gezien op de open zee, ook waren er veel grote zeesterren en hebben we kwallen zien zwemmen (onderwater zijn die nog mooi ook!). De andere locatie was een stukje rif in zee, dit leek meer op wat we eerder al hadden gezien. Het was wederom mooi en de moeite waard om te doen. De rest van de dag hebben we ons op de boot prima vermaakt en was vooral ik goed verbrand. Thuis noemen ze me al een ‘getinte man’.
Vrijdag hebben we ’s morgens een ander minder toeristisch eilandje verkend. ’s Middags hebben we de boot terug naar Almirante genomen om daar de Oreba chocolate farm te bezoeken. Deze ‘boerderij’ was van een lokale familie en bestond uit wel 5000 cacaobomen. Dit is niet te vergelijken met bedrijven in Nederland. Het was een groot stuk tropisch bos, met op willekeurige plekken cacaobomen ertussen. Iedere twee weken worden er vruchten van de cacaobomen geoogst. Deze worden handmatig opengemaakt om de cacaobonen eruit te halen. Deze bonen worden vervolgens gefermenteerd en gedroogd. Dit product wordt dan verkocht aan de grote chocoladefabrieken in Europa. Twee lokale dames, in klederdracht, lieten ons zien hoe je van deze bonen chocolade maakt. Eerst worden ze geroosterd boven een vuur. De geroosterde bonen smaken dan al naar chocolade/cacao. En dan worden deze bonen tussen twee stenen gemalen. Bij het smeuïge papje wordt wat suiker gedaan en je hebt 100% pure chocolade.
Terug in Almirante moesten we nog anderhalf uur wachten op de nachtbus waarmee we de laatste 600 km naar Panama City zouden afleggen. Dit was een prima tourbus, heel anders dan de chickenbussen voor het lokale vervoer. Toch zagen hierin en niet in de chickenbussen een local die een levende vogel (in een tas) aan het vervoeren was. Om half 5 ’s morgens kwamen we aan op Panama City busstation. Een taxi bracht ons naar het hostel dat we hadden gereserveerd voor de nacht erop. Maar gelukkig konden we zo vroeg al inchecken en zelfs nog even op bed gaan liggen! Na zo’n busreis was een paar uurtjes in een echt bed heerlijk. Ons hostel lag in Casco Viejo, het oude deel van Panama City. Dit bestaat uit allemaal koloniale gebouwen en is erg mooi opgeknapt. Het staat in scherp contrast met de moderne stad die ernaast ligt. De skyline van het moderne Panama city doet niet onder voor New York. Een wandeling door Parque Metropolitana bracht ons naar een uitzichtpunt buiten de stad waar je een prachtig uitzicht had. Van de wolkenkrabbers van de stad, tot de oceaan en het Panamakanaal. ’s Avonds ging in het hostel de bar open waar tijdens happy hour het bier net niet helemaal gratis was. Daarna zijn we met een paar Australiërs, Canadezen en een Brit naar een gezellige kroeg geweest. Hier schonken ze zelfs Grolsch! Deze kroeg was gevestigd in een oud koloniaal gebouw zonder dak en ramen (niet dat die hier nodig zijn). En als je naar buiten keek zag je de skyline van de moderne stad.
Op de laatste dag zijn we naar de Miraflores sluizen van het Panamakanaal gaan kijken. We kwamen er rond half 11 ’s morgens aan, toen er net een aantal schepen klaar lagen om de sluizen te passeren. Het was indrukwekkend om te zien hoe de enorme zeeschepen (300 bij 33 m) daar een meter of 16 worden opgetild. In het bezoekerscentrum was ook nog veel interessants te zien. Precies 100 jaar geleden in het kanaal aangelegd door de Amerikanen na een mislukte poging van de Fransen. Vanuit een kunstmatig meer, 25 m boven de zeespiegel, loopt het kanaal naar de Caribische zee en de Grote Oceaan, dwars door enorme rotsen. Hoe ze dat 100 jaar geleden met alleen stoommachines hebben kunnen maken is echt indrukwekkend. Op het moment zijn ze bezig met een groot uitbreidingsproject. Er worden nieuwe en grotere sluizen gebouwd, zodat de capaciteit toeneemt en er voortaan ook schepen van 400 meter lang en 52 meter breed door kunnen. De reis hebben we afgesloten door met de Australiërs van de vorige avond de Superbowl te kijken in een sportsbar in de stad. Het was een erg gezellige avond. Terug bij het hostel kwamen we nog twee Nederlandse meiden tegen die we nog kenden van Costa Rica. Nadat wemet hen bij een kroeg met dakterras nog een laatste pilsje hadden gepakt was het toch echt tijd om terug te gaan en de backpacks voor de laatste keer in te pakken.
Op maandagochtend werden we om 7 uur door een taxi opgehaald om naar het vliegveld te gaan. De eerste vlucht naar New York verliep voorspoedig en we landden zelfs een kwartier eerder. Wat een verschil was het tussen lekker warm en zonnig Panama en besneeuwd Newark airport! Door de sneeuw konden vliegtuigen niet volgens schema vertrekken en waren alle gates nog bezet. We hebben daarom wel twee uur in het vliegtuig zitten wachten, waarin we toch wel begonnen af te vragen of we de tweede vlucht nog zouden halen. We hadden namelijk 3 uur overstaptijd. Gelukkig ging het bij de douane allemaal lekker vlot en kwamen we 5 minuten voor geplande vertrektijd aan bij de gate. Ons vliegtuig was er nog en zou ook drie kwartier later pas vertrekken… we hadden het gehaald. Nadat het vliegtuig sneeuwvrij was gemaakt konden we om 8 uur eindelijk op weg naar Brussel. Maar een half uurtje later dan oorspronkelijk gepland kwamen we dinsdagochtend in Belgie aan.
Nu ben ik net een dagje thuis en kijk ik terug op een geweldige ervaring. Na een keer door alle foto’s te hebben gebladerd sta ik er van te kijken hoeveel we in die twee maanden hebben gezien, gedaan, en beleefd. Het was een goeie keuze naar Centraal Amerika te gaan. Leuke backpack landen met genoeg backpackers en toeristen dat de voorzieningen er zijn,maar bij lange na geen massatoerisme. Je kunt overal de tijd voor nemen en hebt super excursies in kleine groepen. De mogelijkheden zijn eindeloos, van Maya ruines tot wolkenkrabbers, van duiken in koraalrif tot abseilen van watervallen, van vulkanen beklimmen tot grottentour, en van beachparty tot Panamakanaal, we hebben het allemaal beleefd!
-
06 Februari 2014 - 16:32
Ad En Adri:
Ha jongen,
Geweldig dat je zo intens hebt genoten en dat het een grandiose ervaring is geworden. Deze 2 maanden zul je niet vergeten! Het was ontzettend leuk om je via je reisverslagen te volgen. Wij hebben ze met plezier gelezen. Inmiddels hebben we ook al een korte selektie uit de massa foto's gezien, waarmee we een aardig beeld van jullie grote avontuur hebben gekregen. Helemaal top! We zijn benieuwd naar de rest .....
Grs. pap en mam
-
06 Februari 2014 - 18:45
Stephan:
Zo Johan,
Wat een reis heb je erop zitten. Met alles wat jij en John gedaan hebben lijkt het haast onmogelijk om het in slechts 2 maanden te proppen, maar het is gelukt. Welkom thuis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley