Los Angeles

Er is alweer anderhalve week voorbij sinds mijn laatste berichtje uit Chicago. Ben zo druk geweest met van alles dat het er nog niet van is gekomen een berichtje te typen. Daarom ben ik er nu maar eens even voor gaan zitten en probeer ik te bedenken wat ik allemaal heb gezien en gedaan.

Op woensdag 8 februari ben ik ’s morgens met de subway (of superway, want hij gaat ook gedeeltelijk boven de weg i.p.v. eronder) naar O’Hare International Airport gegaan voor mijn vlucht naar de westkust. Gelukkig kon ik mijn weg makkelijk vinden op het vliegveld en was ik mooi op tijd bij de gate. Dat gold echter niet voor het vliegtuig dat een half uur te laat aankwam. Nadat eindelijk iedereen aan boord was, kregen we het bericht dat het hydraulische systeem olie lekte. Het zou wel een uur tot anderhalf uur duren voordat dit gemaakt zou zijn. Iedereen kon daarom weer van boord om wat te gaan eten op het vliegveld. Rond half 3 ’s middags (locale tijd, dit keer had ik wel erg in het tijdsverschil :p) landde ik in Los Angeles. Het OV in LA stelt niet veel voor, dus ik was al gewaarschuwd voor een moeilijke reis van het vliegveld naar het hostel. Gelukkig kon ik via een shuttlebus en de metro toch gemakkelijk in mijn hostel in Hollywood komen. Dan loop je daar met koffers, dikke trui en winterjas aan onder de palmbomen en een stralende zon. Dat weer geeft wel iets meer vakantiegevoel dan de kou in Chicago. Eerst heb ik maar eens een rondje gelopen door Hollywood en heb ik de “walk of fame” gezien, dat zijn alle sterren in het trottoir met de namen van filmsterren, regisseurs etc. s Avonds hebben we gebarbecued bij het hostel en heb ik nog de hele tijd met een groep Australiërs bier zitten drinken.

De volgende ochtend ben ik eerst maar eens een kijkje gaan nemen bij het Chinese Theater van Sid Grauman. Dit is bekend van de betonnen tegels met handafdrukken van filmsterren erin. ’s Middags ben ik in de hitte (ik was nog niet zo gewend aan dit andere klimaat) de berg beklommen waar het Hollywood sign op staat. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over de stad. Los Angeles is heel erg uitgestrekt, de meeste gebouwen hebben maar 1 of 2 verdiepingen. Het duurt daarom lang om van de ene naar de andere interressante plaats te komen. Het kostte me dan ook anderhalf uur om naar Santa Monica Beach te gaan. In de bus kwam ik drie andere Europeanen tegen waarmee ik van Santa Monica naar Venice beach ben gelopen en ’s avonds de zonsondergang hebben gezien boven de Stille Oceaan. Voor vrijdag had ik een whale watching cruise geboekt. Daarvoor moest ik naar Long Beach (wederom een 2 uur durende rit) waar ik op de boot kon. We hebben een paar uur rond gevaren op de Pacific en hebben verschillende walvissen gezien. Je ziet echter alleen maar een klein stukje wanneer ze boven water komen om adem te halen. Ook hebben we dolfijnen en zeeleeuwen gezien. Het was een erg leuke tocht en het weer was lekker zonnig. Achteraf bleek namelijk dat ik nogal een rooie kop had gekregen van de zon. Mijn laatste dag LA ben ik naar Universal Studios geweest. Hier kreeg ik een rondleiding door de Hollywood sets die worden gebruikt voor films en series die nu worden geproduceerd. De klokketoren en de D’lorean van de film ‘Back to the future’ en ook de mini van Mr. Bean stonden er. Een heleboel sets zijn ook binnen in een soort van loodsen waar ook verschillende special effects kunnen worden toegepast. Met het treintje reden we een metrostation set binnen en daar kon een aardbeving en een overstroming worden nagebootst. Dit was pas nog gebruikt in een aflevering van Bones.
Na deze tocht door de studios waren er nog verschillende shows en attracties te bezoeken. Vooral de actieshow van Waterworld was spectaculair met boten, een vliegtuig en veel special effects met vuur en water.

Mijn laatste dag in Hollywood zit er dan alweer op en de volgende dag vertrok ik per tour bus naar Las Vegas. Tot zover een heel geslaagde reis.